...i do sztalugi ciągle długa kolejka

  orskiej Galerii

Władysława Dobruckiego...

W Autorskiej Galerii

Władysława Dobruckiego

Isztalugi

Jeszcze jeden portret

Jeszcze jeden Obraz

I już kreski biegną

I krzywiznami

I łukiem

I zupełnie proste

Sztalugo Sztalugo

Ile już pamiętasz

I

Tych dzieł Władysława

Które powstawały

I w dzień powszedni

Ale i od święta

Tyle chwil minęło

Pełnych uniesienia

Tyle pasji Życia

Tyle mocy serca

A ile do ludzi

Już na swojej misji

I przedmiot podziwu

I ponad wszystkim

I wobec wszystkich

Mistrz skrzętnie przenosi

Obłoki i chmury

Ołówkiem i pędzlem

Na sztaludze widać

W pośpiechu zostawione

Wszędzie ślady wszystkie

I tak całą pasją

Poprzez wszystkie lata

Swój świat zatrzymuje

Na płótnie

Na kartkach

Oprawiony w ramach

I tyle w nim duszy

I dojrzałych myśli

Patrzysz i podziwiasz

Nie bacząc na podpis

I tak wiesz od razu

Że to jest

Władysław Dobrucki

I Katedrę przeniósł

Z Oliwskiego Parku

Gdy jeszcze mógł śmigać

Za swych dobrych czasów

Cegiełka do cegiełki

I kropla farby do kropli

I dziś w ramach obraz

Toczka w toczkę stoi

A Mistrz zadumany

Jakże serdecznie wspomina

Tamten czas

Wcale nie taki odległy

Gdy wszystko zaczynał

Choć może nie zawsze

Nad tym  co chce zrobić

Intensywnie myślał

Nieraz spontanicznie

Albo mimochodem

I wnet na sztaludze

Było dzieło nowe

A kiedy malował

I kobiety wnętrze

Jakże zawsze

Hojnie oddawał

I to co na  parterze

I to co na piętrze

I tak dni mijały

Gustownie ze smakiem

W skupieniu

Nawet nie wiadomo kiedy

Przybywał  akt za aktem

I dzisiaj w Pracowni

Gdzie spojrzysz

Tam obraz

Kadże dzieło Mistrza

To pełna epoka

I dojrzałe barwy

Jagody i lica

A wszystko tak wierne

Jak to ujrzał w myślach

I jest na co patrzeć

I jest co wspominać

I jest zawsze za co

By podziwiać

Mistrza

Pędzla i sztalugi

Kartki i ołówka

I pomysłów tyle

Na tyle nowych dzieł

Które na sztaludze

Jeszcze mają powstać

Choć już nie ta siła

I już nie ta ręka

Nie masz innej pasji

Niż to malowanie

Aż do głębi szczęścia

Maluj swoje dzieła

Maluj Władysławie

Maluj wierne portrety

Wszystkim Nadchodzącym Wiekom

Bo przez wszystkie wieki

Przy sztaludze Zostaniesz

Bo każdy wiek

Na swój wierny portret

Ma straszny apetyt 

Stanisław J. Zieliński

26.10.2016 R